Anna's bruiloft | Ik ga trouwen in het buitenland

Hola fellow brides to be! Misschien hebben jullie het al op Facebook voorbij zien komen; ik ga volgend jaar, net zoals jullie, met mijn schatje trouwen. Finally! Een ding is zeker: het organiseren van onze bruiloft is niet zonder horten of stoten gegaan. Nope, we zijn twee keer eerder begonnen met plannen, maar hebben onze wedding voortijdig afgeblazen. We gaan er vanuit dat drie keer scheepsrecht is, en dat we dit jaar zonder gekkigheid gaan trouwen in Frankrijk (Ardeche). Yeah, we hebben er voor gekozen om te gaan trouwen in het buitenland. How exciting! 

Hoe het allemaal is begonnen...

Voordat ik ga vertellen over onze trouwplannen, is het wel leuk om te weten dat ik Cees (zo heet hij, mijn droomman) ten huwelijk heb gevraagd. Ik heb gewoon de stoute schoenen aangetrokken en het heft in eigen handen genomen. Ik wilde iets speciaals doen om hem te verrassen op zijn verjaardag én ons jubileum. (FYI: We hebben elkaar om zes uur 's ochtends ontmoet op zijn verjaardag, toen we allebei met onze handjes in de lucht het leven stonden te vieren.)

Mijn belangrijkste missie was een over-the-top prinsessenring vinden.

Ik zei voor de grap tegen een vriendin:' Zal ik hem anders gewoon ten huwelijk vragen?' Cees en ik hadden het er wel eens over gehad en ik had het idee dat hij er wel voor openstond, maar zeker weten doe je het nooit. Sommige vriendinnen zeiden: 'Nou, dat zou die van mij echt niet waarderen hoor!' Toch heb ik het erop gewaagd. Een dag van tevoren nam ik vrij om alle voorbereidingen te treffen. Mijn belangrijkste missie was een over-the-top prinsessenring vinden. Ik wilde er een met een dikke plastic diamant. Zo eentje waarvan je denkt: damn, die is zó lelijk dat-ie mooi wordt. Ik had nieuwe schoenen voor hem gekocht en het doosje met de ring daarin verstopt. Toen hij eindelijk thuis kwam, kon ik bijna niet meer functioneren van de zenuwen. Ik dacht: ik moet snel actie ondernemen, anders durf ik niet meer. Toen hij als een echte Cinderella het doosje met de ring in zijn schoen vond, barstte hij meteen in tranen uit (Yes, missie gelaagd: Man aan het huilen gekregen). 'Meen je dit?', vroeg hij? Ik probeerde stamelend nog te vertellen waarom ik zoveel van hem hou, maar na twee zinnen onderbrak hij me en zei: Ja natuurlijk, schatje!' Daarna hebben we de eerste van vele flessen champagne opengetrokken (en leeggedronken). Want zo zijn we: samen maken we van het leven één groot feest.

Drie keer scheepsrecht 

Dat klinkt allemaal superromantisch, maar waarom zijn we dan nog steeds niet getrouwd? I guess life got in the way. We gaan inmiddels voor de derde keer beginnen aan het plannen van onze bruiloft. Waar ging het mis? Zoals jullie allemaal weten, is het organiseren van een bruiloft niet bepaald goedkoop. Je moet er behoorlijk voor sparen en/of andere dingen voor laten. Inmiddels heb ik weer een 'vaste baan', maar ik heb een hele tijd als freelancer gewerkt. Daar zitten genoeg voordelen aan, maar financieel gezien weet je niet altijd waar je aan toe bent. In aanloop naar de bruiloft zaten er maanden tussen die behoorlijk krap waren, en daar kregen we best een klam ruggetje van. Tijdens diezelfde periode zagen Cees en ik elkaar niet zo veel (hij werkt 's avonds en ik overdag), dus de tijd die we samen konden doorbrengen was behoorlijk precious. We moesten een keuze maken: gaan we nu als een malle iedere cent aan de kant zetten voor de bruiloft, of besteden we het geld dát we hebben aan leuke dingen doen. Uiteindelijk hebben wel een weloverwogen beslissing gemaakt en voor dat laatste gekozen. De tijd die we samen door konden brengen was al schaars, dus we wilden niet mierenneuken over iedere euro die we uitgaven. Het moet wel een beetje gezellig blijven. Hallo, anders is er straks op de trouwdag zelfs geen liefde meer om te vieren! 

Knopen doorhakken 

Ik moet zeggen dat ik het best lastig vond om voor de derde keer te beginnen aan het organiseren van onze bruiloft. De magie gaat er toch een beetje af... Maar zover als we deze keer zijn met de planning, zijn we nog niet eerder gekomen. De locatie staat vast, (Gites les Veinards - het huis van mijn schoonmoeder in de Ardeche), de datum is geprikt (20 september 2017) en ik heb een afspraak gemaakt om jurken te passen. Yay! Wat maakt deze keer anders dan de vorige keren? Het voelt als een realistisch plan; het budget is behapbaar en het wordt een bruiloft die bij ons past. We hebben de plannen wel behoorlijk moeten aanpassen! Dit had op z'n zachtst gezegd invloed op de gastenlijst. En da's maar goed ook en want we werden er helemaal cranky van, het maken van die gastenlijst. Tegen welke struggles we aanliepen en hoe we uiteindelijk tot de definieve versie zijn gekomen zal ik volgende keer vertellen. Stay tuned!

XOXO Anna

 

Ga je net zoals ik ook trouwen? Join dan onze Facebook community! Deze groep is voor alle brides to be die op zoek zijn naar inspiratie, ervaringen en advies van andere bruidjes.