Tie the knot: laat je strikken!

Tie the knot: je hebt er vast wel eens van gehoord. Bij deze Keltische traditie binden de man en de vrouw hun handen aan elkaar vast met touw, voordat ze gaan trouwen. Vanaf dat moment hebben ze een jaar en een dag de tijd om hun relatie te 'testen'.

Tie the knot: de oorsprong

Vroeger werden knopen gelegd als symbool om iets te legaliseren. Omdat men toen nog niet kon schrijven, diende de knoop als een vervangend middel van een contract. Zodra de knoop gelegd was, was de deal rond. Later werden knopen en koorden gebruikt als juwelen. Bij een verloving bijvoorbeeld, werden in plaats van (metalen) ringen knopen en koorden gedragen.  

Een Keltische traditie

Tie the knot wordt ook wel handfasting genoemd. Het is van oorsprong een Keltische traditie, waarbij de handen aan elkaar werden gebonden met touw of lint, waardoor het koppel één jaar en één dag met elkaar 'verbonden' was. In deze tijd kon het paar uitzoeken of ze het wel of niet met elkaar uithielden. De ultieme relatietest! De term handfasting, oftewel handbinding, stamt af van de gewoonte om de handen van de bruid en bruidegom aan elkaar te knopen tijdens de ceremonie.

 

Tie the knot: de betekenis van kleur

De kleur van het lint of touw dat werd gebruikt heeft een betekenis:

Rood: Liefde, passie en kracht

Groen: Gezondheid, welvaart en vruchtbaarheid

Wit: Spiritualiteit en vrede

Roze: Liefde en geluk

Bruin: Huis, genezing en de aarde

Licht blauw: Geduld en begrip

Donker blauw: Een veilige reis

Paars: Genezing en vooruitgang

Oranje: Aanmoediging, aanpassingsvermogen en vriendelijkheid

Geel: Zelfvertrouwen

Grijs: Balans

Zwart: Wijsheid, kracht en succes

 

Linkerhand en geen knoop? Minnares!

Wanneer alleen de linkerhanden van de man en de vrouw aan elkaar werden gebonden (zonder knoop), dan symboliseerde dit de relatie tussen een man en zijn minnares. Deze manier van handfasting was vroeger gebruikelijk voor mannen van Duitse adel, en hun minnares. De vrouw in kwestie werd op deze manier wel algemeen erkend als minnares, maar ze mocht geen kinderen met haar adellijke lover krijgen. Ook kon zij geen aanspraak maken op de vele eigendommen van de man.

Tie the knot anno nu

Tegenwoordig zien we af en toe nog wel bruidsparen voorbij komen die zich door middel van een koord aan elkaar vast laten binden. Dit is uiteraard puur symbolisch bedoeld: niemand gaat zijn relatie op deze manier nog een jaartje testen om te kijken of de ander wel te pruimen is. Als het idee achter de traditie je aanspreekt, kun je knopen en linten ook op een andere manier in je bruiloft verwerken. Denk bijvoorbeeld aan decoratie, de trouwkaart (zie boven), of als prop voor de bruidsreportage!  

 

Bekijk ook eens ons artikel over de geschiedenis en tradities van de bruidstaart